Uit de praktijk: Het belang van een goede overeenkomst

Het financieel advieskantoor waar ik ooit werkte had een enorm netwerk van bedrijven met wie werd samengewerkt. Je schakelde elkaar over en weer in voor een bepaald onderdeel in het adviestraject. Soms ging de samenwerking verder. Dan werden er mooie plannen gemaakt voor nieuwe initiatieven. Er werd geïnvesteerd en er werden besprekingen gevoerd. Maar gek genoeg werd er over de samenwerking zelf niets in een overeenkomst vastgelegd. Je kent elkaar, werkt al jaren samen, je ontdekt een gat in de markt en springt er samen in. Wat kan er fout gaan?

Heel vaak gaan samenwerkingen goed. De verdeling van werk, inspanning en opbrengst is ongeveer gelijk. En dan is iedereen blij. Maar het komt voor dat gemaakte plannen uiteindelijk niet van de grond kwamen. Of dat er geld geïnvesteerd moest worden en dat dat maar van een kant kwam. Emoties lopen op en het initiatief eindigt in een strop. Partijen wijzen naar elkaar en behalve hoge kosten en grote teleurstelling, blijft er niets over van de mooie plannen. De samenwerking stopt ook en dat heeft ook op andere gebieden consequenties. Had een samenwerkingsovereenkomst hier iets aan kunnen veranderen? Niet aan het ontstaan van de problemen. Wel bij het oplossen ervan.

Koopovereenkomst

Ik vind het jammer dat partijen in de praktijk vaak pas komen als het misgaat. Je kunt zoveel ellende voorkomen door zaken vooraf goed te regelen. Bijvoorbeeld een eigenaar van een assurantieportefeuille wil met pensioen. Een collega-ondernemer die hij al jaren kent biedt een mooie overnamesom, maar die kan hij niet in een keer betalen. Er wordt een betalingsregeling afgesproken en de eigenaar draagt in goed vertrouwen zijn klanten over. Dan blijkt dat veel klanten niet tevreden zijn over hun nieuwe adviseur. Zij hebben hun verzekeringen dan ook opgezegd of elders ondergebracht. Hierdoor lopen de provisie-inkomsten terug en de betalingen van de koopsom worden steeds onregelmatiger. Het pensioen zit er ineens een stuk minder zonnig uit. Wat is hieraan te doen? Helaas maar heel weinig. Of veel geld investeren in een procedure om te kijken of er nog iets te redden valt. Waarom waren hier geen goede afspraken over vastgelegd in de koopovereenkomst?

Arbeidsovereenkomst

Ander voorbeeld. Een medewerker, begonnen in de binnendienst heeft zich mede dankzij de inspanningen en investeringen van zijn werkgever opgewerkt tot een allround adviseur. Hij besluit van de een op de andere dag voor zichzelf te beginnen. En hij is zo vrij om de klanten waar hij altijd contact mee had hierover te informeren en biedt ze aan om hun verzekeringen over te sluiten naar zijn portefeuille. In al die jaren is zijn arbeidsovereenkomst nooit aangepast. Een goede relatie- en/of concurrentiebeding ontbrak dan ook. Waardoor de adviseur zo goed als vrij spel had. Waarom was de arbeidsovereenkomst niet aangepast naar de nieuwe functie van adviseur? Omdat je dan te zakelijk bent?

Korte termijn besparing

Helaas is het vaak een keuze gebaseerd op korte termijn besparen. Als adviseur adviseert u uw klanten over de risico’s die hij loopt. U bespreekt de gevolgen van arbeidsongeschiktheid, werkloosheid, brand, inbraak enzovoorts en adviseert hem over het afdekken van deze risico’s. Natuurlijk is het een investering om een goede overeenkomst op te laten stellen. Maar dat is de premie voor een AOV ook. Een klant geen brandverzekering laten afsluiten, omdat hij niet rookt en altijd heel voorzichtig is? U denkt er niet aan. Waarom zou u dan wel zo met uw eigen risico’s omgaan?

“Uit de praktijk” is een serie blogs over onderwerpen gezien door de ogen van Christel van Bommel-Versluijs. Ik ben compliance adviseur met jarenlange ervaring in de financiële dienstverlening. Ik weet daardoor heel goed hoe het er in die praktijk aan toegaat. Inmiddels werk ik al een aantal jaar bij Polis Advocaten en zie in deze praktijk de juridische kant van zaken. Met praktijkvoorbeelden probeer ik beide werelden een stukje dichter bij elkaar te brengen.